Χαρακτηρίζονται από εκσεσημασμένη διαταραχή της συμπεριφοράς πρόσληψης τροφής. Περιλαμβάνουν την ψυχογενή ανορεξία και την ψυχογενή βουλιμία.

Ψυχογενής ανορεξία. Πρόκειται για βαριά και δυνητικά θανατηφόρο διαταραχή. Η πάσχουσα  (συνηθέστερα >90% αφορά νεαρές γυναίκες) έχει έντονα διαταραγμένη εικόνα του σώματός της και επιβάλλει στον εαυτό της αυστηρούς διαιτητικούς περιορισμούς, οι οποίοι συνήθως οδηγούν σε βαρύ υποσιτισμό. Η θνητότητα κυμαίνεται από 5-18%.

Υπάρχουν 2 τύποι ψυχογενούς ανορεξίας: ο περιοριστικός τύπος χωρίς κρίσεις υπερφαγίας και ο τύπος με κρίσεις υπερφαγίας / αντισταθμιστικής αποβολής της τροφής. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Άρνηση στη διατήρηση του σωματικού βάρους σε επίπεδο ίσο ή μεγαλύτερο από το κανονικό για τον εκάστοτε σωματότυπο).
• Υπερβολική δίαιτα (σε ακραίο βαθμό), συνήθως σε συνδυασμό με υπερβολική άσκηση.
• Αίσθημα υπέρβαρου, παρά τη δραματική απώλεια βάρους.
• Απώλεια της έμμηνου ρύσης.
• Ακραία ενασχόληση με το σωματικό βάρος και σχήμα.

Ψυχογενής βουλιμία. Επεισόδια με συχνές διακυμάνσεις του βάρους που οφείλονται σε περιόδους ανεξέλεγκτης υπερφαγίας ακολουθούμενη από την εκκαθάριση. Εκτός από την ενασχόληση με την εικόνα του σώματος, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Επαναλαμβανόμενα επεισόδια πρόκλησης εμετού και χρήσης καθαρκτικού, χάπια δίαιτας και / ή διουρητικά- μέθοδοι οι οποίες είναι τόσο αναποτελεσματικές όσο και επιβλαβείς.
• Λήψη τροφής πέρα από το σημείο κορεσμού.
• Τα επεισόδια και οι αντιρροπιστικές συμπεριφορές εμφανίζονται τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα για 3 μήνες.
• Η αυτοεκτίμηση επηρεάζεται από το σωματικό βάρος και σχήμα και το ιδανικό κρίνεται χαμηλότερο του ελάχιστου φυσιολογικού.

Η διαταραχή άμετρης κατανάλωσης ή ψυχαναγκαστική κατανάλωση, η οποία προκαλείται συχνά από χρόνια δίαιτα και περιλαμβάνει περιόδους υπερκατανάλωσης τροφής, συχνά κρυφά. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Περιόδους ανεξέλεγκτης, παρορμητικής ή συνεχούς πρόσληψης τροφής.
• Σποραδικές νηστείες ή επαναλαμβανόμενες δίαιτες.

Προειδοποιητικά σημάδια των διατροφικών διαταραχών μπορεί να είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση, η κοινωνική απόσυρση, η αδυναμία συγκέντρωσης, η μη ανοχή των άλλων, η ενασχόληση με τη τροφή, το βάρος, τη μέτρηση των θερμίδων και την άποψη των άλλων.

Ακόμη η ανάγκη για τελειότητα, ο ισχυρισμός ότι νιώθει υπέρβαρος/η, όταν το βάρος είναι φυσιολογικό ή χαμηλό.

Οι διαταραχές πρόσληψης τροφής μπορεί να συνυπάρχουν με μια σειρά από άλλες ψυχικές διαταραχές όπως η κατάθλιψη, οι αγχώδεις διαταραχές και οι διαταραχές προσωπικότητας.