Διαταραχή γενικευμένου άγχους  – έντονο, επίμονο καθημερινό άγχος και ανησυχία που συνοδεύεται από δυσχέρεια συγκέντρωσης, εύκολη κόπωση, μυική τάση, τρόμο, διαταραχή ύπνου.

Η διαταραχή πανικού χαρακτηρίζεται από αυτόματες κρίσεις πανικού, δηλαδή μια διακριτή ολιγόλεπτη περίοδος έντονου φόβου ή δυσφορίας στην οποία εμφανίζονται απότομα και κορυφώνονται κάποια από τα ακόλουθα: τρόμος, ταχυκαρδία, εφίδρωση, αιμμωδίες, δύσπνοια, ναυτία, φόβος απώλειας ελέγχου ή θανάτου και φόβος επανάληψης. Μπορεί να συνοδεύεται από αγοραφοβία, διαταραχή που χαρακτηρίζεται από περιορισμό ή αποφυγή εξόδου από το σπίτι.

Ειδική φοβία – υπέρμετρος και παράλογος φόβος συγκεκριμένων αντικειμένων ή καταστάσεων π.χ. αεροπορικά ταξίδια, ύψη, ζώα, ενέσεις, κλειστοί χώροι ή φόβος σχετικά με την έκθεση, επίδοση και την ομιλία μπροστά σε κοινό – κοινωνική φοβία. Το άτομο αναγνωρίζει ότι ο φόβος είναι υπέρμετρος ή παράλογος, αποφεύγει φοβογόνες καταστάσεις παρεμποδίζοντας έτσι συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες ή τις υπομένει με έντονο άγχος. 

Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή – ακούσια και επίμονη εισβολή δυσάρεστων ιδεών, επιθυμιών, παρορμήσεων ή πράξεων.

Περιλαμβάνει ιδεοληψίες, δηλαδή επαναλαμβανόμενες σκέψεις, εικόνες ή παρορμήσεις που είναι παρείσακτες και αγχογόνες, τις οποίες το άτομο προσπαθεί να αγνοήσει ή να εξουδετερώσει με άλλες σκέψεις ή πράξεις. Επίσης μπορεί να περιλαμβάνει ψυχαναγκασμούς, δηλαδή επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές π.χ πλύσιμο χεριών, έλεγχος, τακτοποίηση ή νοερές πράξεις όπως μετρήσεις, επαναλήψεις, κ.α. Οι ανωτέρω πράξεις αποσκοπούν στην αποτροπή ή μείωση του άγχους και αναγνωρίζονται σαφώς υπερβολικές.

Διαταραχή στρες μετά ψυχοτραυματισμό – ακολουθεί εξαιρετικά ψυχοπιεστικά γεγονότα στα οποία υπήρξε πραγματικός ή επαπειλούμενος θάνατος ή τραυματισμός, βιώθηκε με αίσθημα έντονου φόβου , αβοηθησίας ή φρίκης, όπως πόλεμος, φυσικές καταστροφές κ.α  και χαρακτηρίζεται από άγχος, αναβιώσεις, εφιάλτες, αποφυγές ερεθισμάτων, υπερεγρήγορση και ενίοτε μελαγχολία.

Οξεία αντίδραση στο στρες – με συμπτώματα όπως της προηγούμενης αλλά διαρκεί λιγότερο από 1 μήνα. Αγχώδεις διαταραχές μπορεί να προκαλούνται και από σωματικές νόσους (π.χ νεοπλάσματα του εγκεφάλου, εγκεφαλοπάθειες, υπερθυρεοειδισμός, υποξία, αναπνευστική ανεπάρκεια, ΣΕΛ, ΡΑ, υπογλυκαιμία, ηλεκτρολυτικές διαταραχές, έλλειψη Β12) ή ουσίες (π.χ αμφεταμίνες, κοκαΐνη, κάνναβη, αλκοόλ, καφεΐνη).